Vele van ons hebben op het internaat in Appelscha gezeten.
Niet iedereen weet precies wat daar de reden van was. In 1953 heeft de toenmalige directeur, Bertus Frens, flink de schop gezet in het internaat en in de oude gebouwen die er al veel te lang stonden. De hele boel werd vernieuwd. Dat was ook wel nodig.
Maar hoe zat het nu precies met dit internaat? En is het altijd wel een internaat geweest?
Misschien dat deze vragen beantwoord worden als je de geschiedenis leest die waar naar deze site verwezen wordt. De informatie die daarin gegeven wordt is afkomstig uit het Aekinga archief en is op een aantal punten gecontroleerd.
Dit geschiedenisboek wordt weergegeven in PDF. Die kun je vergroten zodat het beter leesbaar is.
Sytze de Vries heeft het gehele verhaal zoals weergegeven herzien en de nieuwe uitgave is nu hier in pdf gepubliceerd. Het eerste deel is een oud krantenbericht en wat moeilijk leesbaar. Daarom zie je eerst dat bericht met de beter leesbare tekst eronder. Daarna ga je naar de eerste pagina van het geschiedenisboek.
1. Aekinga, het kamp, het vakinternaat, het centrum voor jeugdhulpverlening, B.J. Friesland: De geschiedenis.
(uit: Leeuwarder Courant, 24 maart 1942)
Bovenstaande is wat moeilijk om te lezen. Daarom hieronder de volledige tekst:
“De kampen van den arbeidsdienst”. Dezer zomer zullen tienduizend jongenlieden de kampen van den arbeidsdienst bevolken. Ruim zestig kampen zullen binnenkort ter beschikking staan voor dit doel. Een aantal dat aanmerkelijk grooter is dan dat van vorig jaar.
Op een verzoek om inlichtingen omtrent de nieuwe indeeling bij den N.A.D. vernam het A.N.P. o.a. het volgende: Dertig kampen zijn thans bij de winterploegen in gebruik. Twintig nieuwe kampen worden in de komende weken ingericht, zoodat zij voor den 1en juni, wanneer de zomerploegen hun intrede doen, geheel gereed zullen zijn en elf andere kampen zullen daarna, in de loop van dit jaar nog volgen. De genoemde twintig zijn evenals een groot deel van de bestaande kampen nagenoeg alle samengesteld uit de uitneembare houten barakken van den Duitschen Arbeidsdienst compleet van die zijde ontvangen.
Terwijl de elf nieuwe complexen hier ten lande volgens Duits model worden gebouwd. De bestaande kampen en die welke op 1 juni in gebruik zullen worden genomen vindt men te Leersum, Doorn, Amerongen, Elst (U), Ede, Donkerbroek, Hemrik, Marum, Oosterwolde, Tolbert, Midwolde, Hulten, Hilvarenbeek, Nistelrode, Mook, Overloon, Bergen (L), Well, Dalfsen, Holten, Ampsen, Wierden, Bergentheim, Heemse, Gramsbergen, Eibergen, Winterswijk, Huizen, Laren, (N-H), Drakenburg, Waterloo, Voorthuizen, Nunspeet, Workum, Gaasterland, Wolvega, Steenwijk, Staphorst, Ten Arlo, Diever, Appelscha, Valkenswaard, Tongelroy, Weert, Liessel, Deurne, Venray, Arcen, Hooghalen, Westerbork, Zweeloo, Schoonloo, Borger, Gasselte, Odoorn, Ter Apel en Terborg (Gr).
De aanleg van de toegangswegen tot deze kampen, voor zover die nog nodig was, is geschied en de beplanting is grootendeels voltooid. In de kampen zelf is echter nog wel een en ander te doen wat uitnemend geschikt is als werkobject voor de jongelui, buiten de hoofdobjecten die in den regel in de buurt van het kamp te vinden zijn. Alle kampen zijn voorzien van electriciteit, waterleiding en telefoon. De werkobjecten zijn in hoofdzaak ontginningen, boschwerk, ruilverkaveling en kampverfraaiing en voor wat Workum betreft landwinning.
Voor ontspanning en geestelijke ontwikkeling blijft voldoende tijd gereserveerd. In den N.A.D. Voor meisjes is nog geenerlei voorwaardelijke plicht tot dienstneming ingesteld. De belangstelling voor dezen dienst, die grootendeels in ruime landgoederen en kastelen is gehuisvest, is zoo ruim dat tot het einde van 1943 de bestaande kampen bezet zijn. Uitbreiding van het aantal meisjeskampen is evenwel in uitzicht gesteld.
Hieronder de nieuwe versie van de Geschiedenis Van Aekinga.
Volledig verzorgd door Sytze de Vries
eer.
